STOOZY: SS02E08/ 00°000™ crash

Te kruszynki roztrzaskanych w drobny mak hartowanych szyb, zmiatane na bok przez pokolenia sanitariuszy z ambulansów,
tworzyły przy skraju drogi wąskie pasemko. Patrzyłem na ten zakurzony naszyjnik, pozostałość po tysiącach samochodowych wypadków.

W ciągu pięćdziesięciu lat, w miarę jak zderzać się tu będzie coraz więcej samochodów, z kruszynek szkła powstanie najpierw pokaźny pas, a po dalszych trzydziestu latach cała plaża z ostrego kryształu.
Wtedy może się pojawić nowa rasa przeczesywaczy plaż,
kucających wśród tych hałd potłuczonych przednich szyb, przesiewających je w poszukiwaniu niedopałków,
zużytych kondomów i zgubionych monet. Pod tą nową warstwą geologiczną nałożoną przez sto lat wypadków samochodowych
pogrzebana będzie moja własna, mała śmierć,
anonimowa, jak zeszklona blizna na skamieniałym drzewie.

– J.G. Ballard – Crash

fot – Noah Dillon

Ps. Utwór Felixa G jest dedykacją dla Mikiego B