Paznokciami Po Tablicy: #81: Kiss Your Ass Goodbye

W odcinku:

– Nyege Nyege Tapes i Rian Treanor, syn Marka Fella, podążający śladami ojca – fragment zniuansowanego rytmicznie i fakturowo albumu nagranego w duecie z Ocenem Jamesem z Ugandy,
– cudowna Douji Morita śpiewa, że ma dreszcze, a słuchaczowi się udziela,
– Bianca Scout przekuwająca, podobnie jak jej przyjaciółka Klein, spleen dużych brytyjskich miast w dezorientujące, chaotyczne, ale i piękne dźwiękowe kolaże,
– Keith Hudson, najbardziej złowieszczy i najwspanialszy król dubu, pakujący się w kolejne kłopoty,
– Opla (Piotr Bukowski i Hubert Zemler) uległa uszkodzeniu danych, czyli obertasy w nierozpoznawalnym już, mikromuzycznym i elektroakustycznym wydaniu,
– szorstki, wyboisty i gęsto rozperkusjonalizowany improv libańskiego „A” Trio,
– Sun Ra ze swoją orkiestrą w przekornie pogodny sposób o tym, co się stanie z naszymi dupami w przypadku wojny nuklearnej,
– z okazji niedawnych koncertów Petera Brötzmanna w Polsce, na które nie mogłem dotrzeć, wspomnienie Florence Nightingale w wykonaniu mojego ulubionego zespołu z Niemcem w składzie, czyli Brötzmann / Van Hove / Bennink plus Albert Mangelsdorff gotują mauretański kuskus.

Grafika: Ad Reinhardt, „What Do You Represent?”.