Pielesze: s04e01//Szpinak na zębach

Wiele obrazów w naszych myślach ma dosyć utarty algorytm konwertowania się na dźwięk, nawet jeżeli są to przecież rzeczy, których nigdy nie mogliśmy usłyszeć. Wiemy, jak brzmi kosmos, mrok, światło. A jak brzmi codzienność? Rutyna? I to nie w taki okropny, przygnębiający sposób ciągłego dnia świstaka i frustracji zaciskających się wokół szyi czterech ścian, tylko taka rutyna wysmakowanej obyczajówki, szczerego lustra, komfortowej przewidywalności loopów. Ja na przykład nie wiem i jak o wielu rzeczach, o których nie wiem, zrobiłem o tym audycje. W bonusie bluźnie na jednego z najważniejszych artystów wszech czasów i opowiadam o Davidzie Bowiem tańczącym sambę i pomógł mi on z Virginią Woolf. A wszystko przez jednego bardzo smutnego gościa na koncercie we Wrocławiu.