sonic-fiction: Stanisław Sote

Stanisław Sote – godzina wieczorem. Przeprowadziłem się do nowego miasta w okresie, w którym słońce zachodzi bardzo szybko. Mrok zapada w środku mojego dnia. Po pracy, wolny od obowiązków, wychodzę na około godzinne spacery. Chodzę ulicami, których nigdy nie widziałem za dnia. Trudniej jest poznawać miejsca w ciemności. Kształty się zacierają, po ciemku mamy inne poczucie przestrzeni. Niewątpliwie jednak, takie okoliczności mają swój urok – cienie drzew kładą się na budynkach, w kałużach odbijają się światła latarni. Na spacerach rozmyślam nad swoimi emocjami, nad niedawnymi wydarzeniami. Próbuję ułożyć z tego jakąś narrację, tak układa się moje życie, po powrocie do domu siądę do robienia swojej muzyki, która wyraża to życie, ale też trochę je kreuje, miło jest trochę pofantazjować. Ten miks jest zapisem takich wieczorów, codziennych przygód.

Stanisław Sote – an hour in the evening. I’ve moved to a new city in the season in which the sun sets very quickly. The darkness falls in the middle of my day. After work, free from the duties, I go for walks, that usually last around one hour. I walk on the streets that I’ve never seen during the day. It’s more difficult to discover new places in the darkness. The shapes are blurry, our sense of space is a little broken. Undoubtedly, however, such circumstances have their charm. Shadows fall on the buildings, the lights of the lanterns are reflecting in the puddles. During those walks, I’m thinking of my emotions and recent events. I’m trying to create a narrative, this is how my life goes. When I come back home, I’ll be making my own music, that reflects this life, but also creates it a bit. It’s nice to fantasize. This mix is a record of those evening, everyday adventures.