Paznokciami Po Tablicy: #79: Elephant’s Easy Moonwalk Through The Night

W odcinku:

– Andrzeja Korzyńskiego kuszenie „Diabła”,
– dwa przykre pożegnania, które zostawiają jednak zdecydowanie nieprzykre dziedzictwo: śmierć Toma Verlaine’a oraz rozpad zespołu Kurws,
– nastrojowość i śmiały eksperyment nie muszą się wykluczać, czyli seksowne glitche Giuseppe Ielasiego,
– podwodny, pozaziemski i androgeniczny pop Masumiego Hary (Ursula Le Guin lubi to),
– Don Cherry i Jean Schwarz na pytanie „free jazz czy elektroakustyczne wojaże z GRM?” odpowiadają „tak”,
– Hermann Szobel (ależ smutna jest historia tego pianisty) wraz ze swoim zespołem gra fusion/avant-prog z taką swadą, że do sali wbijają okoliczne punki,
– „a czaisz Svitlanę Nianio w klimatach najntisowego downtempo?” – czaję, a jeszcze lepiej czai to trio Nianio, GeeNerve & Taran,
– turbo-gamelan AKA (elektro-)akustyczne techno AKA proto-„Infoldings/Diffractions” Willa Guthriego i Marka Fella, czyli Manos Tsangaris na niezłym cugu,
– janczary, tarki, perkusja i chór głosów, czyli Daniel Lentz i być może jedna z najpiękniejszych i najbardziej eterycznych kompozycji, jakiej jeszcze nie znacie.