Paznokciami Po Tablicy: #84: Danses Organiques
W odcinku:
– Marlene Ribeiro razy dwa, bo jej debiutancki album solowy, łączący muzykę konkretną, EAI, ambient/dream-pop i portugalski folklor (trochę Lucrecia Dalt vibes) jest piękny i idealny na przywitanie nieśmiało rozpoczynającej się wiosny,
– Mariah i kult-klasyk „Utakata no Hibi”, który doczekał się kolejnego repressu (jak na japoński import przystało, cena jednak też kult-klasyk),
– zapomniany, a dość osobny, bo bardzo minimalistyczny, senny i melancholijny trip-hop duńskiego duetu Antenne,
– organiczny taniec Luca Ferrariego (uszami wciąż w świeżo zakupionym „L’Œuvre Électronique”),
– wiolonczela, radio i nagrania terenowe, czyli Lia Kohl i jej najnowsze dźwiękobrazy,
– transowa, niemalże krautowa i rozciągnięta do ponad 12 minut reinterpretacja „Lonely Woman” Ornette’a Colemana w wykonaniu kwartetu Old and New Dreams (Don Cherry, Dewey Redman, Charlie Haden, Ed Blackwell)
– gruzowate drone’y i quasi-melodie wypływające z odmętów pamięci jak syrena statku słuchana z zamglonego portu przechwycone przez czułych słuchaczy: Lucio Capece i Marca Barona.
Grafika: Okładka albumu „#3” Antenne.
- Marlene Ribeiro - Forever
- Mariah - 花が咲いたら (Hana Ga Saitara)
- Antenne - Long to Kiss
- Luc Ferrari - Danses organiques, Part 4
- Marlene Ribeiro - What It Is
- Lia Kohl - or things maybe dropping
- Old and New Dreams - Lonely Woman
- Lucio Capece / Marc Baron - Self-centered interpretation of